Birkaç Arkadaş,
Benden,
Bu anımı tekrar etmemi istediler…
Herhalde
Benim yaşadığım anım onların,
Gülmeleri için bir sebep oldu…
Tabi gülsünler,
Ancak
Aynı zamanda düşünmelerine
Bir sebep olması için tekrar yazıyorum…
…
Gençliğimde,
Futbol oynardım…
Mevkiim,
Şenol Güneş gibi, kaleci idi…
Topa atlar,
10 saniye havada kalırdım…
Sporun her dalı ve
Çeşidi hoşuma giderdi…
Çok keyifli
Basket,
Voleybol seyrederdim…
Ortaokul yıllarımda
Okulun hentbol takımındaydım…
Fakat
En büyük zevkim
Her Trabzonlu gibi tabi futboldu…
…
Bir ara,
Boksa merak sardım…
Cemal Kamacı
Ve
Muhammet Ali’nin maçlarını seyreder,
Onları, kendime örnek alırdım…
Ay, Yıldızlı, bayrağımızı
Göndere çektirmek,
İdealim ve
En büyük hayalimdi…
İstiklal marşımızı
Her milletten insana, dinlettirecektim…
Hayallerimi
Gerçekleştirmek için,
Hoca eşliğinde,
Çalışmalara başlamıştım…
İdmanlarda,
Kök söktürüyordum…
Trabzon’dan,
Dünyaca meşhur,
Bir boksör çıkıyordu…
Yaşar Doğu,
Cemal Kamacı,
Naim Süleymanoğlu gibi,
Bende,
Dünyaya adımı duyuracaktım…
Yaklaşık 6 ay sonra,
İlk resmi maçıma çıktım…
Samsun’da olan
Türkiye şampiyonası,
Adımı, dünyaya duyurmanın
Ve
Şöhretin,
İlk basamağı idi…
Hocamız,
“Rahman, sende ümit var,
Senin geleceğin çok parlak…
Bu aşamadan sonra
Balkan,
Avrupa ve
Dünya şampiyonasında
Şampiyonluklar yaşayacaksın,
Artık
Çok ünlü bir
Boksör olacaksın” diyordu…
…
Türkiye şampiyonası için
Maça çıkıyordum…
İlk rakibim,
Siirtli bir boksördü…
Omuzlarıma gelen boyu ile
Zayıf bir rakipti…
Gong çaldığında,
Bir küheylan gibi ileriye atılmış,
Bundan sonraki,
Rakibimi düşünmeye başlamıştım…
Aslında
Bu zayıf rakibe
Yumruk atmama bile, gerek yoktu…
Üflesem
Zaten uçacaktı…
Fakat
Rakibimin şansından olacak,
Bir anda
Elektrikler kesilerek,
Kapalı salonun içi,
Sığırcık kuşları ile dolmuştu…
Bu kuşlarda nereden
Çıkmıştı, böyle…
Ama
Hayallerime kimse engel olamazdı…
Önüme çıkan
Bütün engelleri aşmaya kararlıydım…
Kuş değil,
Deve çıksa bile fark etmezdi…
Hatta
Aslan bile çıkabilirdi,
Benim için hiç önemli değildi…
Bir yumrukta,
Rakibimi yere sermiştim…
Artık,
Billboardlarda adım yazılacak,
TV,
Gazete ve
Dergiler benimle röportaj yapacaktı…
Rakibimi,
Sağ kroşemle yere sermiştim…
Zaten,
Bu kısa boylu,
Ufak, çelimsiz uşak,
Benim,
Rakibim bile olamazdı…
Elektriklerin kesilmesine çok kızıp,
Öyle hırslandım ki,
Aramıza giren
Hakemi bile dövüyordum…
Tam o esnada,
Rakibimin yanına gelen
Güzeller güzeli, Doktor kız,
Beni tutmuştu…
İşte,
Ona karşı gelmem
Hiç,
Mümkün değildi…
Araya girmezse
Belki de,
Rakibimi öldürmüştüm…
…
Ertesi gün,
Bir çiçek alarak doktor kızın yanına
Hastaneye gitmiştim…
Hem,
Onu tekrar görmek,
Hemde
Araya girip,
Beni katil olmaktan kurtardığından
Ona,
Teşekkür etmek istiyordum…
Tabi birde
O yeşil gözleri ve
Sarı saçlarıyla güzelliği,
Kalbimi yerinden çıkarmıştı…
Gece boyunca
Onu düşünmüş, uyuyamamıştım…
Tabi
O da bana tav olmuştur…
Rakibimi bir yumrukta
Yere serdiğimde
Dünya çapında,
Bir boksör olacağımı, tahmin etmiştir…
Bana tarif ettikleri yere gidince,
Sırtı dönük olan Doktora,
Çiçeği uzatmıştım…
O
Sarışın,
Güzeller güzeli doktor,
Dünya şampiyonu olan benden,
Daha iyisini bulamazdı…
Belki de,
O da benim gibi,
Gece boyunca uyuyamamıştı…
Beni görünce
Boynuma sarılıp,
“Aşkım” diye, öpecekti…
Doktor,
Bana döndüğünde
Şok olup,
Neredeyse bayılacaktım…
60-65 yaşlarında yaşlıca bir doktor,
“Nasılsınız,
Rahman Bey” diyordu…
Rahmetli Annem,
Başucumda ağlıyordu…
Meğer
Hıyar oğlu hıyar,
Bir yumrukta
Bana ringi öptürtmüş,
Hastanelik etmişti…
Beyin sarsıntısı geçirmiş,
Boks hayatım ve
Ünlü olma hayalim orada, sona ermişti…
…
Ama
Beni asıl üzen ziyaretime gelen
Boks Hocamın sözleriydi,
“Zaten,
Senden bir bok olmazdı,
O kadar zaman
Boşuna beni uğraştırdın” diye,
Bana söyleniyordu…
İşte
İnsanların
İkiyüzlü olmalarını görmem için,
Bir sebepti,
Bu boks maceram…
…
Güçlü, kuvvetli zengin ve
Makam sahibi olursan herkes yanındadır…
Ancak
Birde düşmeye gör bir kişi hariç
Herkes seni terk edip gider,
Anneler istisna…
09.10.2020
Rahman AYHAN
Gazeteci-Araştırmacı Yazar