Havalar
Erken karardığı,
Güneş erken battığı,
Ve
Havalar soğuk olduğu için
Kışın,
Ağlamaklı olurum, ben…
Sıcak bir yer bulmak
Çok daha
Zor oldu dünyada…
Bir torba kömür
200 TL’ye dayandı…
Fakirin
Sıcak soba başı
Yine
Hayal oldu…
Yapraklar dökülürken,
Benimde,
Gözlerimden yaşlar dökülür…
Hüzün çökerek,
Arada hissizleşirim…
Ama
Havalar
Sıcaklamaya başladığında,
Güler,
Kahkahalar atar,
İçim içime sığmaz benim…
Artık
Ağır elbiseleri,
Çıkarıp atarız sırtımızdan…
Öyle derler,
Yaprak dökümünde
Ve
Yaprak açımında
Çok canlar
Düşer toprağa…
Bu korona virüs illeti
Herkesi uzaklaştırdı, birbirinden…
Çok kişi düştü
Kara toprağın, bağrına…
Ağaçlar,
Bütün bitkiler,
Kışa hazırlanmak için
Yapraklarını dökerler…
Ağaçların dallarına,
Su gitmeyerek,
Uykuya dalar bazı hayvanlar,
Bütün canlılar gibi
Bazı bitkilerde…
En güzel
Şiirler, yazılar,
İlkbahar gibi kışın da yazılır…
Doğa,
Kahverengiye boyanarak
Uykuya dalar…
Yüce yaradan
Gündüzü yarattığı gibi,
İnsanlar dinlensin diye, geceyi de yarattı…
İşte
Gündüz yazsa,
Gecede kış ayıdır…
Uzun yaz tatiline nispet yapar gibi
Ara tatil
Kışın içinde olur
Ama
Yaz tatili gibi uzun değildir…
Okullar,
Yaz tatili gibi,
Çocuk sesleriyle inlemez artık…
Gerçi
Bu illetin yüzünden
Bir varmış,
Bir yokmuş oluyorlardı…
Kuşlar artık
Ötmez, yurdumda…
Göçmen kuşlar,
Leylekler döner geldikleri gibi…
Kar,
Bir yorgan gibi örter toprağı…
Yaylada,
Var git çiçekleri
“Yeter,
Bırak git artık buralardan” diye,
Yaylalardan
Göç etmenizi ister…
Doğa gibi
Bazı hayvanlarda kış uykusuna yatar…
Gündüzler,
Gecelerin inadına erken biter…
Geceler uzun olur
Çay,
Kahve içilir, akşam çökünce…
İnsan,
Mutlu olduğunda
Yaz olsa,
Kış olsa, ne fark eder…
Aylardan kış olsa da
Güleryüz,
Ağızdan çıkan güzel bir söz,
İnsanın yazı olur, bir anda…
Ayaz gibi soğuklar
Hiç işlemez, o insana…
Kötü bir söz,
Somurtmuş bir surat, kış gibidir…
Yaz sıcağı vursa da
İnsana,
Kalbi donmuştur…
…
Hüzün ayları başladı,
Güneşin sıcak yüzü, vurmuyor artık
Yurdumun üstüne…
İçime kapanmış,
Suratım asılmış,
Yüzümden düşen bin parça
Dokunsan ağlayacaktım…
Toprağa,
Yağmur yağarken,
İçime bir sıkıntı girer…
Hele
Kar yağdığında
İçimdeki o sıkıntı
Öyle artar ki,
Güneş,
Göstermezse sıcak yüzünü,
İçime sıkıntı alarak, efkârlanırım…
Artık
Yazın değerini bilecek
Ve
Güneşte,
Alıp başımı, gideceğim…
…
İnsanlık olarak
Şu korona denilen illetten bir kurtulalım,
Fakiri
Fakir yapan şu
Hayat pahalılığı bir bitsin,
İnsanların
Geçim sıkıntısı kalmasın,
Ülkeme,
Bir yaz gelsin,
Siz,
O zaman görün beni…
27.11.2022
Rahman AYHAN
Gazeteci-Araştırmacı Yazar