Sinemaya gitmeyeli uzunca bir süre olmuştu. Okulumuzun Gezi ve İnceleme Kulübü olarak gerek Öğretmenimiz gerekse öğrencilerimiz uzunca bir incelemeden sonra “ Ayla “ isminde bir filmi tespit ettiler. Kulüp sorumlusu Hoca Hanıma konusunu sorduktan sonra bende gitmeye karar verdim. İyi ki vermişim. Gerçekten son derece güzel bir film. Bu filmi izleme fırsatı sunan herkese teşekkür ederim.
Film Kore savaşını konu edinmiş. Türk Devleti kendisinden Amerika tarafından yardım istendiğinde bir birliğini Kore’ye göndermiş. Film bu birlik ile Kore savaşında anne ve babası öldürülen kızımız Ayla ile ilgili. Film yabancılarla beraber yapıldığından son derece mükemmel çekilmiş. Efektler harika. Gerçekten gittiğime değdi.
Film vizyona girdikten sonra üç haftada beş milyona izleyicisi ulaştı. Giden herkes film harika diyor. İnanın bana bende gidilmesini tavsiye ederim. Filmi izlerken ağlamaktan kurtulamadım. Duygusallık o kadar güzel işlenmişki.
Film hakkında bilgi vermeden önce Amerika’nın bu ülkelerde ne işi var demeden de edemiyorum. Önceleri Vietnam sonra Kore daha sonrada hızını alamaz ve İslam ülkelerine kafayı takar. Yaklaşık on beş yirmi yıldan beri de İslam ülkelerini işgalle meşgul. Önceleri Afganistan sonra Pakistan daha sonraları da Suriye ve Irak’ı işgal etti. Bu ülkelerde milyonlarca erkek şehit etti, on binlerce kadınımıza tecavüz etti ve bu ülkelerin milli servetlerini kamyonlarıyla çalıp kendi ülkesine getirdi. Buradan açık yazarım ki Amerika senin benim topraklarımda ne işin var?! Eğer o kadar işgale meraklıysan git Avrupa ülkelerini işgal ette görelim. Bakalım sana o andan sonra hayat hakkı veririler mi?! Ben söyleyeyim vermezler. Senin o anda işini bitirirler. Yada şöyle yazayım it itin etini ısırmaz. Niye çünkü onlarda Hıristiyan onlarda Hıristiyan. Bakınız bugün dünyada sadece Müslümanlar ölmekte. Her nerde Müslüman var orada işkence ve ölüm var. Kan ve göz yaşı var…
Topraklarımdan uzak dur Amerika…
Şimdi kısaca filme dönelim Kuzey Kore Güney Kore’ye savaş açıca Amerika dünyanın dayısı olarak savaşa müdahil olur. Kuzey Kore’yle baş edemeyeceğini anladığındanTürkiye’den yardım ister. Türkiye bir birliğini Kore’ye gönderir. Savaş şiddetiyle devam ederken askerlerimizden Süleyman DİLBİRLİĞİ sahada dolaşırken ölüler arasında çok korkmuş ve neredeyse soğuktan donacak bir kız çocuğu bulur. Bu askerimiz kızımıza Ayla ismini verir. Artık Ayla Türk Birliğinin içerisinde hayatını devam ettirmektedir. Askerlerimizle yatar askerlerimizle kalkar. Askerlerimiz Ayla’ya anne ve babasızlığını unutturmaya çalışırlar. Allah’ın izniyle de gerek Süleyman BEY ve gerekse diğer askerlerimiz bu kızımıza sevgilerini verirler. Kızımız Ayla savaşta girmiş olduğu travmayı unutmaya başlamıştır. Zamanla da konuşamaması düzelir ve konuşmaya başlar. İlk söylediği Süleyman Beye Baba “ demesidir. Süleyman Bey artık kızımız Aylayla Kore’de kaldıkça ilgilenir. Durum o noktalara ulaşır ki kızımız Ayla Süleyman Beye babası gibi bağlanır. Fakat savaşta Süleyman Beyin birliğinde ki askerlerin vatana dönmesi gelir çatar. Süleyman Bey bir sene daha kalsa da artık kızımız Aylayı bırakması kendisinden istenir. Çünkü Güney Kore Devleti yetim çocuklarının ülke dışına çıkartılmasına sıcak bakmamaktadır. Süleyman Bey Türkiye’ye döner. Ne yaptıysa kızı Aylaya ulaşamaz.
Fakat günün birinde bir televizyoncu Hanımefendi Süleyman Bey ile Aylanın belgeselini yapmak ister. Yapılan görüşmelerden sonra Ayla ile Süleyman Bey Türkiye’de kavuşmalarını sağlanır.
Kaderin cilvesi Süleyman Bey bu görüşmeden birkaç hafta sonra vefat eder. Durum o kadar üzücü ki Süleyman Beyin vefatından birkaç gün sonra da eşi Hanımefendi vefat ederler.
Türk Askeri gerek ülkemizde ve gerekse dünyanın dört bir yanında mazlumlara yardım etmektedir. Tüm vatan millet uğruna şehit olan askerlerimizi saygı ve sevgiyle kucaklarım. Ya Rabb! Askerimize düşmana korku salacak dosta güven verecek izzet ve şeref ver…Allah şehadetinizi kabul eylesin. Gizemli diyarlarda bir kaide vardı .”Bir ülke uğruna eğer ölenler varsa o ülke işgal edilemez