Hatalarımız bizlere ders almak için yollanmış lütuflardır. .
Bizler geçmişte yaşadıklarımızdan dolayı ruhumuzda, bazen küçük bazen büyük yaralar açılmıştır.
Bazı insanlar zaman içinde o yaraları tedavi ederek ortadan kaldırabiliyor fakat bazı insanlarda bu yaralar kolay geçmeyip, sanki ilk günkü gibi acımaya devam edebiliyor.
Geçmişimizde belki hepimiz çok acı şeyler yaşadık, almamız gereken sevgileri alamadık, belki kötü muamelelere maruz kaldık, belki tacize uğradık, belki tecavüze uğradık belki de ihmal edildik.
Sevilmedik değer göremedik. Ne yaşadıysak yaşayalım, geçmişteki yaralarımızı kabullenmemiz gerekiyor. Bazı insanlar bu yaraları zihninde devamlı savaş halinde hatırlamaya çalışıyor.
Şöyle olsaydı böyle olsaydı diyerek bütün negatif enerjilerini zihninde düşünerek ortaya çıkarıyor ve bu nedenle devamlı öfke ve suçluluk duygusu ile yaşamaya devam ediyor.
Benim hatammıydı yada karşı tarafın hatasımıydı diye kendilerine büyük baskı yapıyor, bazen de karşı tarafı büyük bir öfke ile suçlayabiliyor.
Önemli olan bizler artık geçmişte yaşadığımız acıları, kabullenip beynimize negatif düşünce yerine pozitif düşüncelerle Hayatımıza devam etmeliyiz.
Bazıları yaptıkları hatalardan hiç ders alamıyor, düz yolda düşseler bile suçlayacak insan arıyorlar.
Etrafında başarısızlık yaşadıkları zaman kendiliğinden başkalarını, herkesi sorumlu tutuyorlar, onların hayatında yenilgilere karşı her zaman büyük mazeretleri oluyor.
Bazıları ise yaptıkları hatalardan sonra kendilerine devamlı suçlu hissedebiliyor, sanki hayatta onlardan başka kimse hiç hata yapmamış ilk hata yapan kendileri imiş gibi düşünebiliyorlar.
Yeri geliyor müthiş bir özgüven kaybı yaşayabiliyorlar yeni bir deneme yapmaya korkar haline gelebiliyorlar.
Bazı insanlar hayatı bir okul gibi düşünüp yaptıkları her hatalardan ders çıkartmaya çalışıyor, öğrenip ilerlemek istiyor. Bazıları ise, hatalarını hiç umursamayıp, hiç olmamış gibi davrana biliyorlar.
Ayrıca hata yapmamak için hiçbir şey yapmamayı tercih eden insanlar da olabiliyor.
Hata yapma korkusundan dolayı, doğru kararlar alamıyorlar harekete geçmiyorlar sadece bekliyorlar.
Oysa günlük hayatımızda veya iş hayatımızı mutlaka hatalarımız oluyor.
Hayatımız zaten hata yapmak demektir.
Hata yapmamış insan zaten hiç yaşamamıştır.
Hata yapmanın sevilecek hiçbir tarafı yok.
İster kendimiz yapalım ister bize yapılsın hata yapmak hepimizi kızdırır, sinirlendirir, öfkelendirir, üzer, kırar küçük ya da büyük olsun her yanlış her hata bizlere acı verir.
Hatalarımız ne olursa olsun, öğrenme fırsatını yakalamalıyız ve bu sorunun nereden kaynaklandığı nı bulup gidermemiz gerekiyor.
Öncelikle hata nedir? Nerede olmuştur.
Kim yapmıştır. Nasıl oluşmuştur.
Etkisi nedir.
Hata kime, neye, nasıl bir zarar vermiştir.
Hangi sonuçlara yol açmıştır.
Eğer biz bu hataların çözümlerini arayıp bulmaya çalışırsak, hayatımızı çok daha kolay yaşanır hale getirmiş oluruz.
Hata yapmadan mükemmele ulaşan hiç kimse yoktur.
Hatalarımız bizlerin en iyi öğretmenidir.
Hata yapmaktan korkan insan, hiçbir şey yapamaz.
Hiç hata yapmayan insan hiçbir şey yapmayan insandır.
Hatalarımızı görmek bizleri harekete geçirir hatalarımızdan ders çıkarmak akıllıca bir şeydir.
Başkalarının yaptığı hatalardan dolayı öfkelenirsek onları değil kendimizi cezalandırmış oluyoruz.
Hayatımızda işlediğimiz hataların çoğu düşünmemiz gereken yerde hissetmekten, hissetmemiz gereken yerde düşünmekten kaynaklanıyor.
Her ne olursa olsun geçmişte yapılan hatalar için kendimizi affedelim başlayalım..
SEVGİLER.. GÜZEL DOSTLARA..Gülten Abacı