2010 yılında,
KTÜ’den görevli olarak
ERASMUS programı dâhilinde
Finlandiya’ya gittiğimde,
İlk defa
Yurt dışına çıkmıştım…
Daha önce
Uçağa toplasan
Ancak
5-6 defa binmiştim…
3 defa İstanbul,
3 defa ise
İzmir yolculuğu yapmıştım, sanırım…
Türkiye’nin
Çoğu kentini gezmiştim,
Ama
Uçakla değil, otobüsle…
Uçak,
Bize çok lüks geliyordu…
Finlandiya görevim
Bitmiş,
Geriye dönüş yapıyordum…
İstanbul aktarmalı,
Trabzon’a geliyordum…
İstanbul Atatürk Havalimanında,
Trabzon
Uçağını bekliyordum…
Yine aynı uçağı
Bekleyen,
İlaç mümessili bir arkadaşa
Rast geldim…
10 yaş kadar benden büyük olan
Bu arkadaşla beraber,
Halı sahada futbol oynardık…
İlaç mümessilleri,
O dönemlerde
Bir devlet memurundan,
3-4 kat fazla maaş alırlardı…
Onlara
Her zaman,
Gıpta ile bakardık…
Bu durumlarını
Bizlere
Her vakit belli ederlerdi…
O dönemler,
İlaç mümessilleri,
Aldıkları maaştan olacak
Tarifi belli olmayan
Bir gurur,
Ego içinde idiler…
Hatta
Onlarla futbol oynamayı
Bu gururları yüzünden, bıraktım…
Onlar,
İstedikleri gibi
Sert futbol oynarken,
Onların ayağına az sert
Çıktığında,
Çok büyük olay oluyordu…
Hemen hepsi,
Nazlı, nazik
Ve
Çıtkırıldım idi…
İşte
Bu arkadaşla
Eski günleri yad ederken,
Bir anons duyuldu…
“Sayın Rahman Ayhan
Lütfen görevlileri bulunuz” diyordu…
Eyvah,
Eyvah ki, eyvah…
Çekin yaparken
Görevli bayanla tartışmıştım…
Tartışma derken,
Cam kenarında
Israrcı olunca, görevli bayan
Bana
Biraz bozulmuş, kızmıştı…
Gerçi
Cam kenarı vermişti
Ama
Sanırsam,
Tartıştığımızı görevlilere bildirmişti,
Yoksa
Beni niçin anons etsinler ki…
İlaç mümessili arkadaşla
Beraber,
Görevlilerin yanına gitmiştik…
“Şey,
Rahman Ayhan benim” dedim…
“Rahman Bey,
Bu uçakta yalnızca siz,
Business Class ta uçacaksınız” dedi…
İlaç Mümessili arkadaş
Bana hayretle,
Bense ona,
Şaşkınlıkla bakmıştım…
“Bu,
Business Class ta ne oluyordu,
Uçacağıma göre,
Uçaktan beni atmayacaklardı
Ama
Herhalde,
Bavullarla beni
Aynı yere koyacaklar” diye,
Aklımdan geçirmiştim…
Üzgün
Ve
Ağlamaklı bir şekilde,
“Yaa, ben ne yaptım ki,
Ufacık
Bir tartışmayı
Bu kadar niçin büyütüyorsunuz?
Ne olur,
Gidip görevli bayandan özür dileyeyim” diye,
Onlara söylemiştim…
…
Diğer
5-6 uçak yolculuğumu,
Özel bir
Havayolu şirketi ile beraber yapmıştım…
Halk otobüsü gibi
Olduğundan,
Çok ucuza seyahat ediyordum…
Hatta bazen
Koltuklar dolu olunca,
Ara koridorda
Piknik yaparak giderdik…
Tarladan çıkıp gelen
Üzeri taze tezek kokan hanım teyze
“Hostes, hoooooosteeesss” diye bağırırken,
Ağlayan çocuğun susması için
Bütün uçak yolcuları
Şarlatanlık yapıyor olmasıyla,
Zamanın
Nasıl geçtiğini anlamazdık…
Aç olduğumuzda
Uçağın arka tarafında
Mangal yakar,
Yeni pişirilmiş taze köfte
Ve
Kebap kokusunu içimize çeker,
Pişirildikten sonra
Midemiz bayram yapardı…
İlk defa
THY ile yolculuk yapıyordum…
Ben
Yetkililere yalvarıyor,
Ne olacak diye
Onlarla tartışırken,
İlaç Mümessili arkadaş,
“Belki de THY ile bin defa
Uçtum,
Bir defa Business Class ta
Uçamadım,
Bu arkadaş ilk defa
THY ile uçuyor,
Sizin bu yaptığınız haksızlık” deyince,
Business Class’ ın,
İyi bir şey olduğunu anlamıştım…
Uçağı bekleyip
Onunla sohbet ederken,
THY ile ilk defa uçtuğumu ona söylemiştim…
THY yetkililerine,
“Şey” demiştim,
“Tamam ben geliyim bari”
Hemen
Beni alarak,
VİP bölgesine getirdiler…
Burada
Her türlü ikram vardı…
Uçağa ise
Diğer yolculardan
Ayrı bir kapıdan binmiştim…
Perdeyle ayrılmış
Business Class bölgesin de
3 hostesin biri gelip,
Öbürü giderek
Benimle ilgileniyordu…
Arada,
Perdeyi çekip görmesi için
İlaç Mümessili arkadaşa bakıyordum…
Ayakkabılarımı çıkarmış,
Ayaklarımı uzatmıştım…
Bir hostes,
Yemeğimi getirmiş
Beni yedirirken,
Diğeri ise
Bana masaj yapıyordu…
Yaklaşık olarak
25 gündür,
Yurt dışında olduğumdan,
Ayakkabılarımı çıkarıp
Uzattığım ayağımda,
Çorabım delinmiş,
Ayak başparmağım dışarı çıkmıştı…
…
Ama olsun
Business Class ta uçmanın
Hazzını
Ve
Keyfini yaşıyordum…
Bu duygularla
Hoş kalın, hoşça kalın…
23.01.2025
Rahman AYHAN
Gazeteci-Araştırmacı Yazar