İSMET KÖSOĞLU/Gazeteci Gözü İle
Hükümet tarafından gösterilen aşırı müsamahalar sonucu bölücü yandaşları meydanı öylesine boş buldu ki her fırsatta meydan okumaya başladılar.
Önce İmralı katiline ziyaretler hiç gündemden düşmezken birine öbürüne ziyaretler ardı sıra devam ediyor.
Adamlar pişmiş kelle gibi utanmadan varsa yoksa barış istiyoruz diyorlar. Neyin barışı, ne isteniyor bunu bizi yönetenler idrak edemiyorsa vay halimize.
1984 yılında Eruh’ta başlayan isyan hareketi üzerinde 40 yılı aşkın zaman geçti. Bu süreçte dış güçlerin desteklediği bölücü güruh eline silah alarak binlerce insanımızı katletmedi mi.
Ne barışı isteniyor.
Elinde silah yalnız kamu görevlisinde olur.
Sen silahla köy bas, sokaklara barikatlar yap, çocuk, kadın, erkek, öğretmen, asker, polis ayrımı yapmadan kırk yıldır binlerce insanımızı öldür şimdi barış hikayesinden bahset.
Ey T.C. Devletini yönetenler, siyasi beklentilere kapılarak bu katil takımına çok fazla yüz veriyorsunuz.
Vatandaş bir suç işlediğinde nasıl cezasını çekiyorsa bu katil takımı da cezasını çekmeli. İmralı canisi masum gibi göstererek af mı edelim düşüncesini bırakmalısınız.
Barış dedikleri safsata devletler arası yapılan savaşta olur.
Bunlar eşkıya ne güvenilir ne af edilir. Hangi devletleri var ki barış yapılacak. Suç işleyen onlar kanunlara uymayarak dağa çıkan eşkıya onlar.
İmralı katiliyle görüşmeden önce Şehit Mehmet’imin anasını, babasını ailesini ziyaret ederek ne dersiniz diye sormanızı beklerdik.
Bölücülere sahte barış söylemleriyle şirin gözükmeye hakkınız yok.
Ne için barış, neden barış diyorsunuz.
Millete gidin sıkıyorsa. Sandıktan vatandaştan isteyin barış safsatanıza ne dersiniz diye.