İnsanlar
Doğar, büyür, gelişir
Ve
Ölür gider bu dünyadan…
Ölüm,
Bir son değildir…
Bu dünyada en önemli olan
Bir iz bırakabilmektir…
Aşkla yapılandır, bu dünyada anılan…
Aşkla, sevgiyle, muhabbetle,
Yapabilmeli işini…
Aşktır
İnsanı büyüten,
Aşktır,
Kollayıp, geliştiren…
Aşkla
Diktiğin çiçek,
Tomurcuklanıp büyür
Ve
Aşkla diktiğin ağaç, meyve verir…
İnsan,
Yaptığı hayırlarla anılır…
Bilim adamı yaptığı faydalı bir buluşla,
Mimar yaptığı yapıyla…
Doktor,
Tedavi ettiği hastayla,
Aşkla,
Şoför sürer arabayı…
Güzel yapılan sevgiyle, aşkla yapılandır…
Aşkla öğretmen,
Öğretir öğrencilerini…
Yazar
Kitaplarını, aşkla yazar…
Aşkla,
Âşık olmalı insan…
Anılmak istiyorsan,
Aşkına sımsıkı sarılıp, ne denirse densin,
Onu kesinlikle bırakmamalısın…
Çöpçüysen bile,
Sokakları aşkla süpür…
Bir Özdemir Hafızoğlu’nun
Beste yaptığı gibi, süpür sokakları…
Bir Nazan Bekiroğlu’nun
Kitap yazdığı gibi, süpür…
Bir
Ceyhan Murathanoğlu’nun
Resim yaptığı gibi, süpür…
Öyle süpür ki,
Bu sokağı filan çöpçü, süpürüyor desinler…
Öyle aşkla süpür ki,
Yüzyıl sonra bile
Burada,
Şöyle bir çöpçü vardı, desinler…
Hele de bir fırıncıysan
Aşkla pişirmelisin ekmek
Ve
Pidelerini…
Unu sevgiyle yoğurup,
Maya yerine
Aşkını katmalısın hamura…
…
Bundan yaklaşık 24 yıl önce
Kara lastiği,
Yamalı pantolonunla
Genç bir çocuk,
Yomra’nın Oymalı köyünden
Şehir merkezine gelmiş,
Burada bir fırın alarak
İş hayatına atılmıştı…
Rahmetli babası Ali Bektaş’la beraber
Köyde
Yapmış olduğu meslekti, fırıncılık…
Artık
Mesleğinde ilerleyip,
Birçok insana
Ekmek vermeyi hayal ediyordu…
Fakat
Bu hayalini parasız gerçekleştirmesi
Mümkün olmayacaktı…
Hayalini gerçekleştirmek için
Libya’ya çalışmaya gitmiş
Orada
Biraz para birikimi yapmıştı…
Köyde yaptığı ekmekleri
Aşkla pişirdiği için,
Ekmeklerinin lezzeti köyünü aşmış
Diğer köylerde bile
Dillere destan olmuştu…
Ancak
Köy ortamında satış çok az oluyor
Günlük nafakalarını
Ancak çıkarabiliyorlardı…
Trabzon merkez
Otobüs terminalinin hemen karşısında
Bir fırın satılığa çıkmış
Fırın sahibi ile
Anlaşıp burayı satın almıştı…
Ama ne var ki,
Bu fırının ekmek ve
Pide satışı çok az oluyordu…
Günde 400 ekmek
Ve
30-40 tane pide satıyordu…
Orayı satın alan
Abdülkadir Bektaş
İki kardeşini de yanına alarak
Bir aile şirketi kurmuş,
Kardeşleri
İlhan ve Mustafa Bektaş’la kolları sıvamıştı…
Bu üç kardeş
Aşk ve sevgilerini kattığı
Ekmek ve pidelerinin lezzeti,
Bütün
Trabzon’da duyulmuş,
Fırınları insanla
Kaynamaya başlamıştı…
Babaları Ali Bektaş’ın onlara vasiyeti olan
Sevgi,
Saygınlıklarını hiç kaybetmeden,
Şımarmadan ve
“Bütün canlıları Allah(cc)’ın
Yarattığını bilip,
Elinizin geldiğince
Onlara,
Yardım etmeyi unutmayın
Ve
Öyle ömrünüzü tamamlayın” sözü,
Kulaklarından hiç gitmiyor…
İşte
Bu kardeşlerin açtığı fırın
Şimdi günde
1000 (Bin) kişiyi ağırlayıp,
Türkiye’nin her bölgesine
Ve
Yurt dışına,
Ekmek, pide ihraç etmekte…
Kendileri ve
Otuz. çalışanı ile artık
Büyük bir şirket olan “Terminal Pide”
İlk günkü gibi
Heyecanlı ve hizmet aşkı ile
Yanıp duruyorlar…
Para kazanmak,
Kesinlikle en son gayeleri…
…
Trabzon Havalimanına konan
Bir uçak,
Pistten çıkmıştı…
Uçağı kurtarmak çok maliyetli olduğundan
Havayolu şirketi
Bu uçağı Yomra Belediyesine
Bağış yapmış,
Yomra Belediyesi de
Pide salonu yapması için
Zafer Celap,
Temel Şükrü Yılmaz,
Abdülkadir Bektaş’a burayı vermişti…
Yoğun hazırlıklar
2 yıl sürmüş,
“Terminal Pide, Cafe,
Restoran” adlı burası hazırlanmıştı…
Artık
Trabzon’da nezih,
Lezzeti dünyaca kabul görmüş,
Ailece gidip pide
Ve
Yemek yiyeceğiniz buranın
21 Haziran 2023
Çarşamba günü saat 12.00’de
Açılışı var…
Bu üç girişimci sizleri
Ve
Trabzon’a gelen herkesi
Çarşamba günü,
Açılışa gelmenizi beklemekte…
Bende
Zafer Celap,
Temel Şükrü Yılmaz,
Abdülkadir Bektaş
Ve
Kardeşlerini tebrik eder,
Böyle güzel bir mekânı Trabzon’a
Kazandırdıkları için
Kendilerine minnettar olduğumu bildiririm…
20.06.2023
Rahman AYHAN
Gazeteci-Araştırmacı Yazar