Tevazu, Tevazu, Tevazu…

Trabzon’da ki
Demirkırlar Camii,
Eski İmamı 
Osman Çalışkan Hocamız hep,
“Yarabbi;
Gururdan, kibirden,
Ucuptan, riyadan,
Hasetten, 
Şeytanın şerrinden
Ve
Şeytanlaşmış insanlardan,
Sana sığınırım” diye dua ederdi…
Ne kadar kötüdür,
Gururlanıp, kibirlenmek,
Haset edip,
Burnundan kıl aldırmamak…
Tevazu,
Alttan almak,
Gönül kazanmak,
Ne kadar güzel hasletlerdir…
…
Allah(cc),
Tevazudan ötürü
Osman Bey’e yüzyıllarca
Adını sürdürecek bir imparatorluk
Kurmayı nasip etti…
“Şeyh Edebali’ye, misafir olan Osman Bey,
Odasında uyumayarak,
Sabaha kadar Kur’an okudu…
Yatağının bozulmadığını gören
Ev sahibi,
“Niçin yatmadığını” sorunca,
“Duvarda Kur’an-ı Kerim’i görünce
Ayağını uzatmayı 
Uygun bulmadığı için” 
Yatmadığını söylemişti…
İşte 
Kitabımızın olduğu odada
Ayak uzatmayı uygun görmeyen
Osman Bey’e,
Yüzyıllar boyunca yaşayacak,
İmparatorluk kurmak nasip olacaktı…
Osmanlı’da,
Birçok tevazu örneğinden biri daha;
“Osmanlı İmparatorluğunun
En uzun seferine çıkan,
Yavuz Sultan Selim,
Tam
2 yıl, 2 ay seferde idi…
Ülke toprakları, ikiye katlanmış,
Müslüman Âleminin,
Halifesi unvanını almıştı…
Suriye, Filistin,
Mısır, Hicaz,
Osmanlı topraklarına katılmıştı…
İstanbul halkı,
Şenlikler yaparak,
Günlerdir
Ordu ve Padişahı bekliyordu…
26 aydır beklenen, Cihan Padişahı ve
Görkemli ordusu,
Şanına yakışır bir şekilde karşılanmalıydı…
Öğleye doğru,
İstanbul’a gelen Yavuz,
Halkın,
Karşılama töreni hazırladığını görünce,
“Hava karardıktan,
Sokaklar boşaldıktan sonra
İstanbul’a girelim…
Olur ya,
Fani insanların şak şakları,
İltifatları,
Bizi gururlandırır da,
Havaya kaldırarak, yere serer” demiştir…
İşte,
Bu cihan padişahı,
Sade giyinir, sade yaşardı…
Ölümüne yakın Nedimi Hasan Can’a,
“Hasan Can, bu ne haldir?”
“Sultanım, Allah(cc)’a yönelme vaktidir…”
“Sen bugüne kadar bizi kimle bilirdin?
Allah(cc)’a yönelmemizde, 
Bir kusur mu gördün?”
“Haşa Sultanım, 
Ama bugün, diğerlerine benzemez…”
Devlet işlerinde,
Sert, hiddetli, acımasız, olan 
Cihan Padişahı Yavuz Sultan Selim,
Diğer zamanlarda,
Sade, mütevazı, bir hayat sürerdi…
…
Peki 
Şimdiki yöneticiler,
Cihan Padişahı 
Yavuz Sultan Selim’i
Örnek almışlar mı, ona bakalım?
Şimdilerde
Gurur, kibir, haset,
Ucub ve riya almış başını gidiyor…
Ufak bir koltuğa oturan
Kendini
Kral olarak görüyor…
Rant,
Rüşvet ve
İltimas öyle fazla oluyor ki,
Kimin eli,
Kimin cebinde belli değil…
Halka
Yukardan bakmaya
Makam sahipleri devam ediyor…
Liyakat
Hiç bu kadar 
Boş verilmemişti…
Tevazu sahibi insanları
Örnek alan kimse yok gibi…
Akçeli işler,
Hiç bu kadar ayağa düşmemişti…
Ufak bir makam alan
Milyonluk arabalara biniyor,
Milyonluk
Rezidanslarda oturmaya başlıyor
Ve 
Hatta
Milyonluk arabalarının içinde
Pudra şekeri çekip,
Âlem yapabilmekteler…
Geçinmesi bile
Mümkün olması mucize olan
Bir polis memuru,
Milyonluk arabalar
Ve
Havuzlu villalarda keyif çatmakta…
Ağır cezada 
Yolsuzluktan dolayı yargılanan
Bir rektör,
Kurumun ayarları ile oynamaya devam ediyor…
Sayın Cumhurbaşkanının,
Onun
Atanması için
Arada aracı olan il başkanı
Ve
Diğerlerinden,
Hiçbir ses çıkmıyor…
…
Ne diyelim,
“Yiyin babam yiyin!
Aksırıncaya, 
Tıksırıncaya kadar yiyin…
Hatta
Yiyemeyecek 
Duruma geldiğinizde,
Parmak atıp kusun, yine yiyin…”
Bu duygularla,
Hoş kalın, hoşça kalın…
 
05.07.2023
Rahman AYHAN
Gazeteci-Araştırmacı Yazar