Birkaç gün önce mahallemin camisinde namazı kıldırdıktan sonra yaklaşık seksen yaşlarında bir amcamız yanıma geldi. Bana bir sorunu olduğunu ve benden yardım istediğini söyledi. Bana Nizamettin Hocam “ Ben seksen yaşlarındayım. Bu yaşlara kadar bende ne namaz ne oruç var. Diğer haram olan işlerden de bazıları bende var. Evladım görüyorsun artık toprak çekmeye başladı. Ben ne yapayım?!” dedi.
Ben kendisine “amcacığım güzel dinimiz İslam’da Tevbe kapısı ölünceye kadar açık. Sen ölünceye kadar gayret içerisinde ol. Sen Tevbe et ve elinden geldiğince vazifelerini yerine getirmeye çalış. Ölüm sana gelinceye kadar en azından o hal üzere olmaya çalış. Rabbim inşaallah sana rahmet nazarıyla bakacaktır.” dedim.
Bu amcamız gibi içimizde çok insanımız var değil mi?! Çağımızın getirdiği hastalıkların başında geliyor İslam’ı yaşlandıkça hatırlamak. Bir ömür İslam’dan habersiz yaşa fakat ölüm kapıya dayandığında artık yaşlılığı dert edinmeye başlamak.
Bakınız bundan dolayı güzel dinimiz İslam gençlikte İslami değerlerle yaşayan gençleri çok değerli kabul eder. Konumla ilgili bir hadis vermek isterim. Hadisin tam metnini ilgili hadisi sorgulatarak bulabilirsiniz. Peygamberimiz şöyle buyuruyor ;” Arşın gölgeliklerinden başka gölgenin olmadığı bir günde Allah yedi sınıf insanı arşın gölgeliklerinde gölgelendirecektir. Bunlardan ilki adil devlet başkanı… İkincisi Allah için birbirini seven iki kişi… Ve üçüncüsü de Gençliğinde imanlı ibadetli ve ahlaklı camilere bağlı olarak yaşayan gençler…” Konu o kadar önemli ki İkinci halifemiz Hz Ömer güzel bir sözünde bakınız ne buyurmaktadır ; “ Ahir zamanda namaz kılan gençler evliyadır.” Daha böyle konuyla ilgili din büyüklerimizden binlerce güzel söz vardır.
Tövbe Kurani kavramlardandır. Kuranda onlarca ayette geçmektedir. Tahrim Süresi 8. Ayet ; Ey iman edenler! İçtenlikle ve kararlılık içinde Allah’a tövbe edin. Umulur ki rabbiniz kötülüklerinizi örter ve sizi altından ırmaklar akan cennetlerine koyar. O gün Allah, peygamberi ve onunla aynı imanı paylaşanları utandırmaz. Onların nuru önlerinde ve sağ yanlarında ilerleyerek yollarını aydınlatırken şöyle derler: "Rabbimiz! Nurumuzu arttır eksiltme ve bizi bağışla. Şüphesiz senin her şeye gücün yeter." Tövbe kısaca ; Tüm günah vari kirlerden uzak durmaya niyet etmek ve kendisini Allah’a bağlamak ve insanlara faydalı olmaya çalışmak manasına gelmektedir. Tövbenin zamanı yoktur. Tevbe ölüm anına kadar geçerlidir. Tevbe iman gibi değildir. Rabbimiz imanı son anda yani Azrail (A.S.) kapımıza geldiği anda kabul etmemekte. Bakınız Mısır Firavunu son anda iman etti de Rabbimiz kendisine ne dedi. “ Hayır son anda yapılan iman kabul değildir.” Yunus Süresi 90 – 91 Ayet ; Derken İsrâiloğulları’nı denizin öteki yakasına geçirdik. Firavun ve ordusu da haksız yere onlara saldırmak üzere peşlerine düşmüştü. Sonunda Firavun boğulmak
üzereyken şöyle dedi: "El hak inandım ki, İsrâiloğulları’nın iman ettiğinden başka tanrı yokmuş! Ben de artık kendini O’na teslim edenlerden biriyim." Şimdi mi? Halbuki daha önce hep baş kaldırmış ve bozguncular arasında yer almıştın.”
Fakat Tevbe de durum böyle değil. Rabbimiz tövbeyi ölüm anında da kabul etmektedir. Bundan dolayı bir kimse ömrünü sefahatle geçirse ve ölmeden önce de Tevbe etse bu tövbesi inşallah kabuldür.
Fakat biz İslam davetçileri insanımızın o ilerleyen yaşlarında değil de daha gençlik yıllarında İslami değerlerle mücehhez olarak yaşayıp öylece bu fani dünyadan ayrılıp gitmeyi daha uygun bulmaktayız. Tabi günümüzde bunca sefahat vari işlerin yaygın olması ve etrafımızda ki her şey sefahat hayatı teşvik etmesi ister istemez insanlarımızın nefislerine düşkün olmasına sebebiyet vermektedir. Tabi konum buraya gelmesi bana biraz da insanımızın ahiret hayatına inancında az biraz eksiklik olduğunu hissettirmektedir. Ülkem geneli tüm bu sefihi hayatın zirve yapması biraz da bundan kaynaklanmaktadır. Ama yine yazıyorum İslam dinine göre son anda da Tevbe edilmesi uygundur. Kişinin cennete gitmesine imkan tanıyacaktır.
Tövbeyi geçiştirtmemek dileğiyle…