Yaşlılar neden evde durmuyor, durmak istemiyor?
Biraz kafa yorup, araştırdım, onlara hak vermek zorunda kaldım. 
Yasağa uymayıp da sokağa çıkmak isteyen - çıkan 65 yaş üstündeki insanlar özünde ne istiyor, dertleri ne? 
Biz onlara eskiden “nine, dede” der baştacı ederdik. Torunların en sevdikleri insanlardı. Onlarla tabuları yıkardık. 
Şimdi onlar yaşlı oldu! 
Anne, babamızın bize almadıklarını onlar alırlardı. 
Eksiklerimizi, sevdiklerimizi onlar alırdı.
Dedelerimi tanımadım.
İki ninemin, yerel şiveyle “nenelerimin” hakkını ödeyemem. 
Babaannem 70’li yıllarda her öğle okulumuza gelip yemek getirirdi. Her gezmeye gittiğinde beni mutlaka yanında götürürdü.
Anneannem ambarında sakladığı ceviz ve elmaları cebime doldururdu sürekli.
Şimdi nerden nereye geldik?
Onlar yaşlı insanlar oldu.
Apartmanlara sıkıştırılan ninelerimize dedelerimize iyi davranalım..
Onlar; doğadan, özgürce dolaştıkları, torunlarını gezdirdikleri köylerden, bahçelerden alınıp apartmana sıkıştırıldığında psikolojik olarak zaten bitirildiler. 
Şimdi virüs nedeniyle risk altında oldukları açıklanınca ruhsal yönden tümüyle çökertildiler. 
Cüzzamlı insan gibi oldular. Sokakta horlanan, evde gelin, evlat, torun tarafından “ tutma” “oturma” “dolaşma” “elleme” cümleleri ile sık sık karşılaşınca  yatağa mahkum olma noktasına geldiler. 
Evet, içlerinde gerçekten huysuz olanları da  vardır. Onları da çocuk kabul edip sahiplenmek, şefkat ile yaklaşmak görevimiz olmalı. Kendilerini evden dışarı atıp sokakta yakalandıkları yaşlılarla dalga geçenlere, çektikleri video görüntülerini bir kaç takipçi artırmak için yayınlayan sorumsuzlara, insafsızlara sözüm.
Gelin biraz empati yapalım, kendimizi onların yerine koyalım. 
Bir kez!
Ne dersiniz?

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol



Günebakış Trabzon Haber