Geldi Hüzün Ayları…

rahman_ayhan61@hotmail.com

16 Aralık 2023, 20:53

Yaz mevsiminin,
O sıcak ve
Güneşli günleri
Yavaş yavaş geçerek,
Sert kış mevsimine gelmiş olduk…
Geldi,
Hüzün ayları…
Kışın,
Hayata küserek,
Ağlamaklı olurum, ben…
Ağaçlar,
Elbisesinden sıyrılarak
Yaprakları dökülürken,
Benimde,
Gözlerimden yaşlar dökülür…
Hüzün çökerek,
Arada hissizleşirim…
Havalar
Soğumaya başlayıp,
Artık
Şapkasız,
Kaşkolsüz
Ve
Montsuz dışarı çıkılmaz olur…
Öyle derler,
Yaprak dökümünde,
Çok canlar düşer, kara toprağa…
Ağaçlar,
Bütün bitkiler,
Yaza hazırlanmak için
Kış boyunca
Uykuya yatarlar…
Ağaçların,
Suyu çekilerek,
Gitmez can, dallarına…
En güzel
Şiirler, yazılar, makaleler,
Kışın uzun gecelerinde yazılır…
Ressamlar,
En güzel resimlerini yaparak,
Fotoğrafçılar,
En güzel fotoğraflarını
Bu aylarda çekerler…
Hele de şairler,
En güzel dizeleri, dizerler peş peşe…
Göçmen kuşları
Sıcak bölgelere gitmek için
Dans ederler havada…
Doğa,
Sararıp, solar,
Canlar, küser hayata…
Yüce yaradan
Kullarına bağışladığı dünyayı boyatarak,
Sarı ve
Kırmızının,
Değişik tonları ile
Rengârenk olur, evren…
Okullar,
Çocuk sesleri ile inler…
Çocuklar
Okullarında
Öğretmen ve arkadaşlarıyla
Sınıflarda
ABC yazarak,
İlk okumaya başlar minikler…
Kuşlar artık
Ötmez olur, yurdumda…
Kış girdiğinde,
Kar
Bir yorgan gibi örter toprağı…
Yaylada,
Var git çiçekleri
“Yeter,
Bırak git artık buraları” diye söyler,
Usul bilmez,
Hal bilmez,
Usanmaz insanlara…
Yaylaların,
Beyaz örtüsü,
Çok geçmeden çıkar ortaya…
Karın altında yaşar
Bazı canlılar…
Günler,
Gecelerin inadına
Hemen geçerek, erken biter…
Gece,
Gündüzlere oranla uzun olur
Çay,
Kahve içilir,
Akşam çökünce…
İnsan,
Mutlu olduğunda
Yaz olsa,
Kış olsa, ne fark eder?
Gülen bir yüz,
Ağızdan çıkan güzel bir söz,
İnsanın yazı olur, bir anda…
Dondurucu soğuk,
Hiç işlemez, o insana…
Kötü bir söz,
Somurtmuş bir surat,
Kara kış gibidir…
Yaz sıcağı vursa da
İnsana,
Kalbi donmuştur…
…
Kışın
o soğuk günlerinde,
Hüzünlenip, donuklaşırım…
Severim,
Güneşli, güzel havaları…
Geldi yine
Hüzün ayları…
Yağmur çok, Güneş yok,
Güneş açsa,
İnsanların kemiği ısınsa…
…
Dede Korkut’un dediği gibi,
“Gelimli, gidimli dünya,
Son ucu ölümlü dünya”
Yine
Şair söyle der,
“ Kimi doğayi, kimi öliyi,
Kimi geliyi, kimi gidiyi,
Bu dünya döniyi,
Hayat devam edeyi, hayat devam edeyi…”

Bütün dünyada
Sürekli olarak Güneş açmış olsa,
Dünyada hiç
Hüzün olmasa…
Kötülükler sararıp solsa,
İnsanların içi huzur dolsa…
Gökyüzünden,
Dünyaya bir güneş vursa…
Bütün kentler olsa
Yeşil Bursa…
Dünyada hep barış olsa,
Çocuklar ölmese…
Barış güvercini hep
Havada uçsa…
Hal bilmez,
Usül bilmez insanlar,
Dursa, dursa, bir dursa…