Hayat
Öyle kısa ki,
53 yaşıma geldiğim halde
Bu yaşıma
Nasıl geldiğimi idrak edemiyorum…
Bu kadar yıl
Böyle çabuk nasıl geçti?
Ağabeyim öldüğünde
55 yaşında idi…
O da benim gibi bu hayatın
Nasıl geçtiğini anlamamıştır?
Hayatın
Ne kadar kısa olduğunu anladığımda,
Çoktan
50 yaşımı geçmiştim…
İşte
Onun için
Bu dünyada bir eserim kalsın diye
Kitap çalışmalarımı
Çok hızlandırmaya başladım…
Amacım
Öldükten sonra
Bu dünyada iz bırakabilmek…
Tabi
Bu dünyada insanlara dokunup,
İz bırakanlar var…
Dünyanın en güzel mesleğini yapıp,
İnsanlara
Faydalı olmak için,
Gecesini gündüzüne katanlar var…
Onların bütün gayesi,
İnsanlara faydalı olmak
Ve
Unutulmayanlar arasına girmek…
Tabi
İnsanlara faydalı olanlara
İnsanların saygı duyduğu gibi,
Allah (cc)’ ta,
Memnun kalmakta…
Trabzon
Dr. Kemal Dursun’u unutmadı…
Prof. Dr. İlker Mataracı
Yakın bir zamanda öldüğü halde,
Dokunduğu ve
Sağlığına kavuşturduğu
On binler,
Ona dua ediyorlar…
Bu insanlar hayatlarında
İnsanlara faydalı olmak için
Koşuşturup durdular…
Belki
Öldü gittiler
Ama
İsimleri yaşıyor, yaşayacak…
İşte
Bugün size
KTÜ Tıp Fakültesi
Farabi Hastanesinde görev yapan
Birkaç doktordan bahsedeceğim…
Onlar,
İnsanlara faydalı olmak için
Ellerinden geleni
Yapmaya çalışıyorlar…
Bir dokunuşla
İnsanların hayatına yön veriyorlar…
Onlarda
Bazıları gibi ego, kibir
Ve
Gurur yok…
Gayeleri insanlara faydalı olup,
Bu dünyadaki sürelerini
Tamamladıklarında,
Ardından iyi konuşulması…
Evet
Kardiyoloji Uzmanı
Prof. Dr. Cihan Örem,
Baş Hekim Yardımcısı
Acil Tıp Uzmanı
Prof. Dr. Abdulkadir Gündüz,
Baş Hekim Yardımcısı
İç Hastalıkları Uzmanı
Prof. Dr. Yılmaz Bülbül,
Ortopedi ve Travmatoloji Uzmanı
Prof. Dr. Osman Aynacı,
Acil Tıp Asistanı Dr. Nilay Kırımlı,
Ortopedi ve Travmatoloji Asistanı
Dr. Reşat Arıkan…
Bu saydığım doktorlar,
İşlerini
Aşk, şevk ve hamasetle yapıyorlar…
Dünyanın
En kutsal mesleği, onların ki…
Ne güzeldir, insanlardan,
Bir çaresize, çare olup
Dertlinin, derdine derman olmak…
Saydığım doktorlar,
İnsanları
Sağlığına kavuşturmak için
Gecelerini,
Gündüzlerine katıp
Hiçbir maddi menfaat beklememekte…
Hastaları
Sağlığına kavuşturmak için,
Sürekli çaba içerisindeler…
Tabi
Hastalarını tedavi ederken,
“Tatlı dil,
Yılanı deliğinden çıkarır”
Atasözünü de,
Hiç unutmadan anımsarlar…
Ben de
Bir Araştırmacı Yazar olarak
Hem
Onlara yazımla
Teşekkür etmek isterim,
Hemde
Onlara Trabzon ve
Çevresindeki hastalar adına, minnettarım…
Onlar
Eli öpülesi kişilerdir…
Ne bugün
Ne de
Yarın unutulurlar,
Hiçbir zaman da unutulmayacaklar…
06.04.2021
Rahman AYHAN
Araştırmacı Yazar