NE GARIP DEĞİLMİ? ULAŞAMAYACAĞIN KADAR YÜKSEKTE SANDIĞIN KİŞİLER EĞİLEMEYECEĞİN KADAR ALÇAKTA OLABİLİYOR

gultenabaci5@g.mail.com

28 Temmuz 2020, 11:17

Yaşadığımız bu hayatta gözümüzde gereksizce ve çok büyüttüğümüz insanlar aslında hiç de sandığımız kadar büyük olmadıklarını, onları tanıdıkça ve de birlikte zaman geçirdikçe, çok daha güzel anlayabiliyoruz.

Bazen bu durumlar bizleri hayal kırıklığına uğratabilir, bunlar bizlerin en büyük yaptığımız hatalarımızdır.

Gözümüzde büyüttüğümüz her şey kendimizde küçük gördüğümüz bir şeyin yansımasıdır.
Bizler mutlaka hayatimizin belirli dönemlerinde hayal kırıklığına uğramıştır.

Bunların sebeplerini bilmediğimiz için hayatimizin belirli gidişatlarını çözümleyemeyiz.. Sebebi ise hayatımızda olan tüm insanlara büyük anlam yüklemektir.

Bunların en büyük nedeni özgüven eksikliğidir.

Ayrıca çokta gereksizdir özgüven eksikliği.

Kendini kabullenmeme küçük görme durumudur.

Bazen yalnızlığımızın bizlere verdiği boşluktan dolayı hiç değmeyecek insanlara değer veriyoruz baş tacı yapıyor, gerçek dost zannediyoruz.

Çok yüceltip inanıyoruz içimizi döküyoruz iyilikler yapıyoruz.

Kendimizi adeta bu tür insanlara bağımlı hissediyoruz.

Sonrada en çok ta fedakârlık yaptığımız insanlar bizi hayal kırıklığına uğratabilir.

Yeri geliyor bunlar arkadaşlarımız yakın akrabalarımız, aile bireylerimiz olabiliyor.

Yaptığımız bunca iyiliklerden sonra kullanılmış duruma düşüyoruz.

Bunların en büyük nedeni bizlerin aşırı fedakar öz güvensiz ve vicdanlı oluşumuzdan kaynaklanıyor.

Bizler böyle davranmaya devam ettiğimiz sürece insanlar bizlerden daha çok şeyler istemeye devam edecekler hiç önemsemeyenler ve bizleri değersiz algılayacaklardır.

yaptığımız bunca fedakarlıktan sonra bizler geri çekilmeye başlayınca da kötü insan durumuna düşeceğiz.

Oysa O kadar kendimizi zorlayarak yaptığımız iyiliklerden vazgeçince hemen de değersiz ilgisiz insan haline geliyoruz.

Neden peki değer verilmiyor değer veriyoruz hak etmeyenlere?

Eğer biz kendimizi sevseydik kendimizi değerli görüp önceliği kendimize verseydik, gücümüzü fark etseydik, özgüvenli olsaydık onlarda bize değer vereceklerdi.

Yapmayalım arkadaşlar!

Kimseye gereğinden fazla değer vermeyelim.

Bizleri olduğu gibi sevsin etrafımızdaki herkes.

Biz olduğumuz için, ben olduğum için siz olduğunuz için, sen olduğun için beklenti içine girmeden sevelim değer verelim insanlara.

Yoksa tüm beklentiler bizleri çok büyük üzüntülere girmemize neden olabilir.

İnsanları giyimiyle kuşamıyla yaptıkları işleriyle, doktormuş avukatmış mühendismiş iş adamıymış zengin fakirmiş diye sınıflandırıp onlara karşı kendimizi küçük durumda görmeyelim.

Hepimize yer var bu dünyada, kimse kimseden üstün değildir.

Tek çıkar yol kendini sev, kendi ışığını al ve yalnız başına da yola devam et birileri seni sevsin diye de uğraşma, sen üzüntülerini tek başına kaldırıyorsan onlarda kaldıracaklar.

Hayat size kendini değersiz hissettirecek insanların yanında vakit geçirmek için çok kısadır.

İnsanları gözünüzde büyütmeyin hayatınızda sürekli kalacak gibi insanlara davranmayın,keşke dememek içinde bir yolda siz çizin gidenleri..

Basit insanları gözünüzde büyüterek, ucuz insanlar için pahalı bedeller ödemeyin.

Hayat çok güzel ve kısa yaşayın siz kimseye minnet etmeden yaşayın

Kendinize gelin her şey sizdedir.

Sizde başlar sizde biter her şey.

Unutmayalım.

Gülten Abacı. Berlin.