Nefes Alamıyor, Ciğerleri Acıyordu…

22 Aralık 2024, 22:03

Türk Milletinin
En büyük
Sınavlarından biri olan
Sarıkamış hezimetimizin
Ve
Kahramanlık destanımızın
110. senesinin yıldönümü bugün…
Lütfen
Bu yazıyı,
O günleri hissederek okuyunuz…
…
Ayaz çıkmış, kar yağıyor,
Hava
Buz gibiydi…
Her insan gibi,
Onlarda, üşümüştü…
Sanki
Kardan adam olmuş,
İliklerine kadar donmuşlardı…
Soğuktan,
Elleri ve ayakları,
Tir tir, titriyorlardı…
Yürümeye çalışıyor,
Ancak
Çıplak ayaklarını,
Daha hissetmiyorlardı…
Gecenin en uzun olduğu bu günde,
Gece gibi,
Gündüz de uzun geliyordu…
Elleri,
Tutmuş oldukları
Silahın,
Soğuk demirine yapışmış,
Zorladıklarında,
Deriyle beraber kopuyordu…
Yazlık üniforma ile
Ayaz,
İçlerine kadar işlemişti…
Bıyıkları,
Sakalları buz tutmuş,
Adeta katılaşmıştı…
Soğuk havada nefes aldıklarında,
Ciğerleri acıyordu…
Her yer buz olduğu için
Yiyecekleri de
İçecekleri de soğuktan donmuştu…
Hatta
Onları öyle gören
Kar bile kendinden utanarak, üşümüştü…
Ama
Soğuk onların,
Umurunda bile değildi…
Onlar,
Vatanına kem gözle bakan,
Düşmana karşı,
Ölümüne savaşacaklardı…
Ölmek var
Ancak
Dönmek kesinlikle yoktu…
Şehitlerimizin
Kanı ile boyanan,
Al Bayrağı,
Gönderden indirmemek için
Mücadele ediyorlardı…
Eğer soğuğu bahane edip
Geriye çekilseler,
Mahşer gününde nasıl hesap verirlerdi…
Şehitlerimizin kanı ile sulanan
Bu Aziz topraklara
Düşmanlar,
Kirli ayakları ile basacaklardı…
Allahu Ekber,
Allahu Ekber, diye
Ezan okunan minarelerimizi
Yıkacaklardı…
Kızlarımızı kirletip,
Çocukları keseceklerdi…
“Vatan Söz Konusu olduğunda
Gerisi teferruattır” diyen
Bir milletin evlatları idi, onlar…
Ölüm
Onlar için,
Sevgiliye kavuşmanın bir yolu idi…
Onlardan öncede
Bu vatan için
Göz kırpmadan ölüme
Koşanlar çoktu,
Ebediyete kadar da olacaktı…
Hatta
Onlardan yıllar, yıllar sonra
Öleceğini bile bile
Astsubay, Ömer Halisdemir,
Polis Memuru
Fethi Sekin gibi kahramanlar çıkaran
Bu millet,
Adeta tarih yazacaktı…
…
+ 45 derece sıcaklıktaki,
Hicaz bölgesinden,
-30 derece olan
Sarıkamış’a yazlık elbiselerle
Yollanmışlardı…
Kar, tipi,
Fırtına bastırınca
150.000 kişilik ordunun
90.000’i
Tifo,
Dizanteri,
Gibi hastalıklarla
Ve
Donarak şehit olmuşlardı…
Onlar,
Namuslarını çiğnetmedi…
Onlar,
Ezanlarını susturtmadı…
Onlar,
Al Bayrağı,
Gönderden indirtmedi…
Onlar,
Kirli ayakları,
Vatan toprağına bastırtmadı…
Onlar,
Sevgililer,
Sevgilisine kavuştular…
Onlar;
Şeref, namus
Ve
Haysiyet timsaliydiler…
…
22 Aralık 2024 tarihinde
Sarıkamış harekâtının
110. yıldönümünde
Vatanı,
Milleti,
Bayrağı uğruna
Toprağa düşen canlar,
Sizin hakkınız ödenmez…
Bu vatan için toprağa düşmüş
Bütün
Şehitlerimize
Ve
Vatanı, bayrağı, ezanı için
Seve seve ölüme gidip,
Şehadet nasip olmayan
Gazilerimize,
Allah(cc)’tan, rahmet dilerim…
Bu hüzünlü duygularla,
Hoşça kalın…