Trabzonspor, yeni yönetimininde yeni hocasınında artık galibiyetle tanışma maçına çıktı.
Bu maç için Ankaragücü’nü konuk eden Trabzonspor’da hoca, iç saha avantajınıda göz önüne alarak çift forvetli hücum ağırlıklı bir kadro ile sahaya çıktı.
Buna rağmen Abdülkadir, Markovic ve Vişça’nın yedekte olmasıda dikkat çekti. Muhtemel bu oyuncuları güçlü hamle için değerlendirmeyi düşünen hoca, Bakasetas’ın kart cezalısı olması nedeniyle bu oyuncudan yararlanmayacak olmasıda bir handikap olarak görüldü.
Trabzonspor, Eren, Bartra ve Hüseyin savunma üçlüsü ille, Orta alanda Larsen, Doğucan, Hamsik, Bardhi ve Arif orta beşlisi, Gomez ve Umut ilede forvet olarak başladı maça. Kısaca 3-5-2 fakat bu oyunu oynamak için çok iyi iki tane kanat oyuncun olmalı, bunlar bu sistemde Arif ve Larsen değil, olmazda, olmadıda zaten.
Maçın 10.dakikasında Hamsik’e yapılan çok net ve tehlikeli hareketten dolayı hakem, Ankaragücü’nden Kitsiou’yu oyun dışı bıtaktı ve bu dakikadan itibaren sahada on kişi kalan Ankaragücü topa sahip olma ve oyun üstünlüğünü, bizim adımıza anlaşılmaz bir şekilde uzun süre elinde tuttu.
Daha sonra Trabzonspor oyunda dengeyi sağlayıp, ilk devrenin sonlarına doğru oyun üstünlüğünü de eline alarak daha baskılı oynadı fakat, Ankaragücü’nün arkaya yaşlanmasına sebep, gol yollarında bir boşluk bulmakta zorlandığımız gibi, dolayısıyla gol bulmakta da zorlandık.
Ve hakem ilk devrenin sonuna dört dakika ilave işaret etti, bu uzatma dakikalarında, ceza alanına gelen bir topu kaleci uzaklaştırmakta zorlanınca, Bartra’nın şutu Umut’a asist oldu, bu topu ustalıkla stop edip, klas bir dönüşle topu köşeye bırakan umut, usta santrafor işi bir gol üretti ve takım soyunma odasına 1-0 üstün gitti.
İkinci devre yine ilk devre gibi vasat ve kaliteden uzak oyunla başladı. Ver kaç, ara pas, uzun pas, adam eksiltme, uzun ve ceza sahasına orta, orta alanda üstünlük, hücumda baskı, futbolu güzelleştiren ne kadar etkinlik var ve lazımsa, Trabzonspor hepsinden o kadar uzakki, nasıl desem! kısaca Trabzonspor taraftara zulüm maçı gibi müsabakalar oynuyor.
On kişilik Ankaragücü Akyazı’da taraftarının önünde seni zorluyor ve gol pozisyonu buluyorsa, bu bizim için zulüm değilde nedir?
Neyseki, Ankaragücü’nün baskı kurduğu bir anda, Trabzonspor kontra atakla hücuma kalktı, bu atakta Doğucan müthiş bitirici pasıyla Umut’u buluşturunca, umut yine usta bir vuruşla bunu gole çevirdi ve skor çok şükür 2-0 oldu ve maç bu skorlada bitti.
Bjelica’nın oyun ve sistem mantalitesinde baskılı ve hücum futbolu var, bunu bize hissettiriyor fakat, bu oyuna karşılık verecek kalite ve kalibrede yeteri sayıda oyuncumuz olmadığı için, biraz beklememiz gerekiyor, en azından yeni sezona kadar bekleme mecburiyetimiz var.
Oyun olarak bu oyuncularla zülüm ama, sonuç olarak uzun zaman üstüne galibiyet getiren bir maçı, çok şükür geride bıraktık. Yani çok şükür bir zulüm daha bitti.
Bu arada belirtmeden geçemeyeceğim, Trabzonspor bu vasat futbolu oynamaya devam ederse, haftaya perşembe akşamı İstanbul deplasmanında Fenerbahçe’ye karşı hezimete uğrayabiliriz ki, bunu hiç arzu etmeyiz.
Bu duruma düşmemek ve taraftarı üzmemek için, Fenerbahçe deplasmanında sahaya yansıyacak ruh, hırs, inanç ve mücadele lazım, eh bunuda ben yapacak değilim ya, kadrodaki şampiyon oyuncular bunu başaracaktır, başarmalılar, başkada mümkünü yoktur.
(2010-11 ŞAMPİYONU TRABZONSPOR)