Fatih Sultan Mehmet Han verdiği aceleci kararla Rum mimarın elini kestiriyor. Rum mahkemeye başvuru yapar. Mahkemeden kısasa kısas kararı çıkar. Rum mimar gördüğü adalet karşısında Müslüman olur.
Büyük hakan kadıya döner derki:’’ Bu padişahtır deyu iltimas eyleseydin de şer-i şerife mugayır hüküm verseydin, şu kılıçla başını uçururdum.’’
Tarihimizde atalarımızın nasıl ve niçin büyük imparatorluklar kurduklarını bu adalet sistemi ile anlamalıyız. Atalarımızın beşinden gelen yeni nesiller maalesef gerekli hassasiyeti gösteremiyoruz. Çünkü gerekli adaleti sağlamakta sıkıntı yaşıyoruz ve yaşatıyoruz.
En basitinden 7 bin gün ile emekli olan ile 5 bin gün ile emekli olan aynı maaşa tabii ise adalet değildir.
Bir günle ya da bir ayla bir ülkenin vatandaşları 17 yıl sonra emekli oluyorsa ya da olacaksa bu adalet değildir. Bu haksızlıktır. Hele de bu adaletsizliği seçim ya da kolduk ya da çıkar için yapılıyorsa bu adaletsizliğin ta kendisidir. Bunu savunanlarda bu milletin yüzüne nasıl bakmaktadır.
Ya da o benim adamım bu benim yandaşım diyerek o kişilere ihtisas geçiliyorsa orda da adalet söz konusu değildir.
Bu vatan hepimizin, hepimizin ataları Çanakkale’de, Kafkaslarda, Dumlupınar’da, Afrika’da. Asya’da ve dünyanın birçok yerinde omuz omuza savaştılar. Şimdiler de aynı safta aynı sırada aynı yerlerde olmalıyız. Bunu da sağlayacak olan adalettir. Sırf birilerinin adamı var diye birilerini kayırmak, bize insanlığa, Müslümanlığa ve şanlı tarihimize sığmaz.
‘’İnsanı yaşat ki devlet yaşasın’’ sözü söyleyenler ne kadar güzel ifade etmişlerdir. İnsanın yaşaması için de adaletin herkese eşit olması gereklidir. Yoksa adaletin olmadığı yerde ne huzur kalır ne insanlık kalır nede insan kalır.